Weer zo'n vrijdag

Vandaag heel benieuwd of de 'maçon' zijn woord is en alles wat hij toegezegd heeft, vandaag zal aanpakken.
Het is vandaag in ieder geval geen feestdag, hooguit een vrije ambtenarendag.

Het begint eentonig te worden, maar geen werkers aanwezig. Maandagochtend zal i.i.g. iedereen er zijn en zal ik gelijk eens vragen wat er met onze Franse taal en oren aan de hand is, kennelijk zitten we op een andere frequentie.

Hellen is weer verder gegaan met de bosmaaier en ik ben o.a. de benodigdheden voor de lambrisering wezen opmeten. In de toiletten doen we geen tegels maar een soort tadelakt.

Met tegels krijg je voegen en met spetterende mannen is dat niet praktisch schoon te maken en gele voegen zijn geen optie. Voor de duidelijkheid het is geen tadelakt wat we gaan gebruiken maar heeft een vergelijkbaar effect en is met schoonmaak middelen te reinigen.

Omdat het broeierig warm was, hield Hellen het maar een uurtje uit in de hitte.

Omdat we ook nieuwsgierig waren naar de vorderingen van de ébéniste, besloten we maar bij hem even langs te gaan.

Hier aangekomen waren we beiden aangenaam verrast door de uitvoering van wat hij al gereed had.

Het ziet er geweldig uit, precies zoals we beiden in ons hoofd hadden.

Philippe en zijn moeder, die iedere dag met hem meewerkt!

De spuitkast, de ventilatoren en het lopende water zorgen voor een goede afvoer van de 'spuitnevel' die geen doel treft.

De eerste laag witte lak over de toekomstige tafel.

Zo moet hij worden, 'whitewash'-effect. De nerven van het massieve eiken moeten goed zichtbaar blijven.

De voorkant van de bar, komt in dezelfde stijl als de tafelbladen.

Hier komt de warmhouder van de snacks te staan (waarschijnlijk).

De voorkant vanaf de andere kant.

Achter de bar.

De bar bij de pizzaoven, op de schotten komt het marmeren bereidingsblad.

De voorkant, hier komt het eiken tegenaan in dezelfde stijl als de bar.

We waren blij hier 'even' te zijn langsgegaan, het maakte onze dag weer goed en gaf de burger weer moet!