Poussière, overal.
Beneden heeft Carlos de gipsplaten met de hand geschuurd, wat een klus, maar ook een stof!
Hij zag er zo bizar uit onder het stof, dat hij zo niet op de foto wilde. Zijn baas vond het te duur om een schuurapparaat met afzuiging te huren.
Vanaf vandaag hoeft Hellen niet meer op de emmer. Meer dan anderhalf jaar heeft ze rondom het gebouw 'wildgeplast' en toen de toiletruimten er waren, op een emmer achter de deur. Vervolgens leegde ze haar emmertje dan 'ergens'.
Eindelijk zit de regenpijp weer tegen de pui, dit was wekenlang een vast onderdeel bij de rondgang tussen de architect en de 'maçon'. Het watergekletter maakte beneden de crepie erg smerig. Weer een ergernisje weggewerkt.
Morgen zullen de werknemers van de 'maçon' er niet zijn, dus zullen wij het moeten opruimen, anders loopt iedereen het met zijn 7-mijlslaarzen door het hele pand.