Hoe het begon ...

April 2009

Toerende op de motor kwam ik voorbij een restaurant/ bar waar we eerder gegeten hadden en met meer 'vriendjes' weg gingen dan dat we gekomen waren.
Wat was het daar slecht!
Het enige amusante destijds was de dronken kelner, die zo uit Fawlty Towers was weggelopen.
Op het nu verlaten pand zat een geprint A-viertje met de mededeling dat ze 9 januari 2009 weer open zouden gaan.
Zouden er problemen zijn?

Weer terug thuis heb ik er gelijk met Hellen over gesproken, want eerder hadden we het er samen al overgehad, dat dit een hele mooie locatie is voor een restaurant/ bistro.
De ligging is aan een drukke doorgaande weg naar het zuiden, van Limoges tot aan Sarlat, net voor het dorp Cherveix Cubas over de brug aan de rivier de "l'Auvézère" ( waar wij ook aan wonen, zie www.moulin-mesmin.com, een stukje hogerop).

Links van de weg voor de brug, pad door de tuin naar de rivier

We besloten interesse te hebben in het pand.

De dag erop ben ik in het dorp navraag gaan doen, bij het postkantoor, de notaris, burgemeester, slijter, bakker, etc., maar niemand kon ook maar iets vertellen. De eigenaren waren niet gesocialiseerd in het dorp.


Mei 2009

Later in mei, kwam ik een medewerker van een lokale makelaar tegen, die vertelde in Cherveix Cubas te wonen.
Ik vroeg hem of hij iets wist over het restaurant, Les Charmettes.
Hij had geen idee, maar hij zou voor ons informeren.
De volgende dag belde hij, dat ze het zelf in de verkoop hebben! Dit klinkt raar, maar wanneer je weet hoe de Fransen werken, dan ben je al blij met het telefoontje.
Gelijk een afspraak gemaakt voor de bezichtiging.
Met een Franse bevriende dakdekker, als expert, er naar toe. We troffen een mooi pand aan, maar alles was totaal uitgewoond, elektra, verwarming, water en wat al niet meer, is niet meer op norm. Onze Franse vriend raadde ons af ook maar een bod te doen.
De makelaar vertelde tijdens de bezichtiging al, dat ze een bod van ruim een ton minder net een week voor ons, geweigerd hadden. Zelf hadden we een bod daar nog eens ruim onder, dus we schreven het op de weg terug naar huis al uit ons hoofd en hebben er niet veel meer over gesproken.



De voorkant


Achter de bar tijdens onze bezichtiging

Enkele weken later kwam ik toevallig bij het betreffende makelaarskantoor in Saint Yrieix. Er was nog geen nieuwe belangstelling. Hierop bood ik een offer aan wat we eerder in ons hoofd hadden, wel vermeldde ik er bij dat het netto was en wij de makelaarskosten zouden betalen, bepaald op een hoger verkoopbedrag, hetgeen hem waarschijnlijk actief zou houden.
En dat bleek!
Een dag later belde hij op, dat ze akkoord zou gaan met ietsje meer.
We zijn we er 'tussenin' uitgekomen!
De makelaar vertelde ons een weekje later, dat het wel eens wat langer kon duren, de eigenaresse zat in een afbetalings-regeling met een bewindvoerder en ze liep al een paar maanden achter en stevende op een faillissement af. Er bleken behoorlijke schulden te zijn. Jaren zijn zij en haar ex de beste klant van zichzelf geweest. We moesten rekenen op minimaal september.
Wij in de wachtkamer.
Ik zal alle contacten in de hierop volgende maanden tussen makelaar, notaris, curator en ons maar even niet vermelden, maar ze zijn talrijk en vermoeiend geweest!
In de tussentijd zijn we er ook nog met de makelaar een keer geweest om de roerende goederen te inventariseren, we telden toen o.a. 46 stoelen en twee koelkasten, deze bleken een paar weken later verdwenen te zijn. Ook 'woonde' de oude kok er nog in één van de twee studio's, stroom pakte hij via een verlengsnoer over de weg van de buurman. Op bevel van de curator heeft hij de illegale bewoning gestaakt ( was ook een koopvoorwaarde van ons natuurlijk).
Begin december kregen we het bericht, dat we de dag erop het aankoopbedrag van het restaurant en de 'licence IV' ( nodig voor het uitbaten van een restaurant en het schenken van sterke drank) per cheque moesten voldoen bij de curator in Périgueux.
Bij de overhandiging van de cheque hadden we de sleutels alvast verwacht en dachten we, dat het pand door ons verzekerd moest worden. Dit was ons door de makelaar meegedeeld. Helaas bleek, dat we moesten wachten totdat de acte van eigendom daadwerkelijk bij de notaris zou passeren, we konden rekenen op zo'n twee weken hierna. De cheque werd direct geïnd, maar tot vrijdag 5 februari jl hadden we, ondanks meerdere reacties van onze kant, geen duidelijkheid gekregen over hoe en wat.
Maar deze vrijdag stond de notaris op het antwoordapparaat, dat er gepasseerd gaat worden!!

Maandag even bellen ...!



De tuin


De eetruimte


De keuken


De verwarming, anno ????

De oude naam is Les Charmettes, maar we vrezen dat deze te besmet is.
Een nieuwe naam hebben we nog niet echt, maar we denken aan:
~Chez Nous~