Deze dag zal ik niet snel vergeten!
Hellen was met de kinderen mee op schoolreisje en ik ging dus alleen naar de brasserie.
De loodgieter zou om 08h30 komen, ik was er dus om de deur open te doen, achteraf had ik thuis best nog een extra koffie kunnen drinken, maar gelukkig kwam hij uiteindelijk 2 'Perigordijnse kwartiertjes' later..
Zelf heb ik een proefstukje tadelakt aangebracht op het toilet, het mag alleen verwerkt worden tussen de 12 en 25ºC, ik durfde niet verder te gaan, want het was vroeg in de ochtend al erg warm.
De tadelakt is i.d.d. te snel opgedroogd.
De maçon kwam ook met twee man om de laatste gaten in de buitenmuren te dichten voor de crepi en nog wat kozijnen aan te smeren. Ook zijn de laatste twee kozijnen geplaatst.
Halverwege de ochtend kwamen de 'crepisten' met vier man sterk.
Vlak na hen kwam de elektriciën vertellen, dat ik vandaag nog een energiebedrijf een contract moest laten opmaken voor de elektriciteit-toevoer. Dan zouden we i.i.g. geen dag meer missen.
Om 11h00 zat ik weer thuis, zo zie je dagen niemand en ineens staat het helemaal vol en moet je weg!
Even snel een foto van de oude stand van de muren toen ik om 11h00 naar huis reed.
De loodgieter heeft de vetput op het riool aangesloten.
Kom ik na een uurtje in de wacht staan en bellen weer terug op de brasserie, is de hele voorkant al in de crepi!
Wat kunnen deze mensen 'gaan', wanneer ze er zijn. 4 Turken, 3 broers en 1 zoon, een goed ingewerkt team, zonder woorden is iedereen aan het werk.
De spuit zat verstopt, na de foto natuurlijk wel even gezegd, dat er een vuiltje op zijn neus zat.
Het apparaat wat zand en cement mengt tot crepi en vervolgens via een slang de crepi op de muur spuit.
Gisteren nog een halve dag aan het vissen, maar vandaag als een speer.
De zooi die er van het 'crepiën' komt is niet te beschrijven! 
Genietend van het resultaat stond ik met een Nederlander te praten die in onze buurt een vakantiewoning heeft. Het was een uur of 5 en alleen de 'crepisten' waren nog aan het werk.Opeens kwamen ze roepend van de steiger af en begonnen met de waterslang van de crepi te rollen, die al niet meer op het water was aangesloten.
Wat bleek, vanuit het huis achter ons, kwam rook!
Wij er ook op af, de Nederlander probeerde nog het raam dicht te doen van de garage waar je het vuur van buitenaf kon zien . Dit lukte hem niet.
De brandweer was inmiddels gebeld en ik heb foto's gemaakt rondom het huis, misschien konden deze later helpen de brand te analyseren. Meer dan wachten op de brandweer konden we niet.
Ondertussen wel iets zenuwachtig, was er iemand binnen? En ook omdat het gras naast het huis ook brandde en het hemelsbreed zo'n 50 åa 60 meter ver was van ons.
Er woont een bejaarde vrouw, die de laatste tijd veel in het ziekenhuis ligt, gelukkig, naar later bleek, nu ook. Haar zoon komt iedere dag bij haar langs en dan maak ik wel eens een praatje met hem.
's Ochtends was hij ook geweest om te zien of alles oké was.
Toen nog wel.
Uiteindelijk duurde het bijna een half uur voor de brandweer er was!
Uiteindelijk duurde het bijna een half uur voor de brandweer er was!
Zo begon het, binnen was er al een flinke brand.
Hier is het vuur te zien
De crepisten waren weer aan het werk gegaan, terwijl men in afwachting van de brandweer was.
Inmiddels brandde het dak ...
De brandweer is gearriveerd
De pomp wordt bij de rivier gezet
Na ruim een kwartier later kwam de ladderwagen
Twee uur achter elkaar was de man op de ladder 1000-den liters water vanuit de L'Auvézère aan het spuiten.
Soms was hij even verdwenen.Ca 20h00 ben ik zelf naar huis gegaan, ik was uitgeblust!
Geestelijk en lichamelijk zat ik er even doorheen.
Ook al zag het eerste resultaat er geweldig uit.Maar dat zou ik pas de volgende dag kunnen bevatten.
Nu kon ik alleen maar de ellende zien.
